|
Το ευρηματικό εργαστήριο με θέμα M.U.S.H. ROOMS*/ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ *Multi Users Shared Hallucinations Rooms, σε επιμέλεια του εικαστικού και αναπληρωτή καθηγητή Τέχνης και Τεχνολογίας στο τμήμα Αρχιτεκτόνων – Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Αλέξανδρου Ψυχούλη, ερευνά τις σχέσεις Αρχιτεκτονικής και Γαστρονομίας. Η σκέψη δια μέσου των υλικών είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των εργασιών. Η τριήμερη έρευνα για τις σχέσεις Αρχιτεκτονικής και Γαστρονομίας θα εστιάσει στις Ελληνικές ποικιλίες μανιταριών τις ιδιότητές τους και τους τρόπους επεξεργασίας τους. Δέκα φοιτητές του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας θα συνεργαστούν για τρεις μέρες με αρχιτέκτονες, σεφ και εικαστικούς στην προσπάθεια να επινοήσουν, να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν μια νέα συνταγή. Το εργαστήριο πραγματοποιείται στο πλαίσιο του δια-θεματικού κύκλου εκδηλώσεων, των Ημερών Γαστρονομίας, αφιερωμένου στη σχέση γαστρονομίας και αρχιτεκτονικής. Δομική τροφή για σκέψη: Η αρχιτεκτονική και η μαγειρική αντί να βασίζονται στη σκέψη για τα πράγματα, βασίζονται στη σκέψη διαμέσου αυτών. Ο κοινός παρονομαστής μεταξύ των δύο τεχνών είναι ότι και οι δύο μπορούν να “σκέφτονται με” ή να “σκέφτονται σχετικά”. Για παράδειγμα, η διάκριση μεταξύ της σκέψης για την αρχιτεκτονική και της σκέψης εντός της αρχιτεκτονικής είναι η ίδια με αυτήν που υπάρχει μεταξύ της σκέψης για τα υλικά και της σκέψης διαμέσου των υλικών. Marco Frascari, Meditations on Cuisine and Architecture Ο Αμερικανός αρχιτέκτονας Greg Lynn έχει να πει κάποιες ενδιαφέρουσες απόψεις για τους τρεις διαφορετικούς τρόπους που μπορείς να αναμείξεις τα διαφορετικά στοιχεία στην μαγειρική. Πρώτα είναι το χτύπημα ή το ανακάτεμα των ομογενών υλικών σε ένα καινούργιο ομοιόμορφο συστατικό (αλάτι, μαγιά, νερό και αλεύρι γίνονται ζύμη). Δεύτερος τρόπος είναι η ανάμειξη διαφορετικών συστατικών σε ένα μίγμα στο οποίο τα στοιχεία διακρίνονται και τα γεύεσαι ξεχωριστά (αγγούρι, τομάτα, αλάτι, πιπέρι, λάδι, ξύδι και μαρούλι γίνονται ένα μπολ σαλάτας). Ο τρίτος τρόπος είναι το δίπλωμα, η απαλή ανάμειξη διαφορετικών συστατικών χωρίς ανακάτεμα ή χτύπημα με τέτοιο τρόπο ώστε τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά των συστατικών να διατηρούνται αν και δημιουργούν ένα νέο συστατικό. Αυτοί οι τρόποι που διαχειρίζεται κανείς ακατέργαστα υλικά μπορούν εύκολα να μεταφερθούν στην αρχιτεκτονική εάν απλώς σκεφτείς ένα κτίριο σαν ένα γεύμα. Αν ο Kenneth Frampton δικαίως προασπίζεται την τοπικότητα της |
Ημέρα: Ώρα: Χώρος διεξαγωγής: |
| EN | ΒΡΕΙΤΕ ΜΑΣ ΕΔΩ |
|
|
